Plant van de Week #4; Theeplant

Vanwege mijn liefde voor thee leek het me wel een goed idee om vandaag wat dieper in te gaan op de plant die dat heerlijke, stomende kopje warme troost ‘s avonds mogelijk maakt. De Theeplant.

Wisten jullie bijvoorbeeld dat de theeplant oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië komt? Vooral de jonge scheuten worden gebruikt voor het maken van thee. Hedendaags wordt thee over de hele wereld geteeld zodat we er overal van kunnen genieten. Ook ontdekken we steeds meer verassende planten om een lekker kopje thee van te trekken, maar daar hebben we het in het vorige artikel al uitgebreid over gehad.

Van de Theeplant worden de volgende soorten thee gemaakt:

• Witte thee
• Groene thee
• Oolong
• Zwarte thee

De theeplant is een groenblijvende struik (of een klein boompje) en wordt meestal terug gesnoeid tot onder de 2 meter terwijl hij eigenlijk wel 17 m. hoog kan groeien! De plant heeft een sterke penwortel en wit met gele bloemen.

De zaden van de theeplant kunnen trouwens ook worden gebruikt. Daar kun je namelijk thee-olie van maken. Dat is een zoete olie voor in de keuken.

---

Om van de plant thee te maken zul je de bladeren moeten oogsten. Dit kan pas als de plant twee-vier jaar oud is. Meestal worden alleen de topjes van de bladeren en de eerste twee of drie blaadjes van de plant geoogst om tot thee te worden verwerkt.

Plukken met de hand werkt het best.

Het oogsten wordt meestal elke week of elke twee weken herhaald. Het voordeel van thee is dat je het eigenlijk het hele jaar door kunt oogsten. Maar de thee met de beste kwaliteit wordt veelal geplukt tijdens de droge moessontijd.

De theeblaadjes die zijn geplukt worden tot blokjes geperst. (dit werd vroeger zelfs als betaalmiddel gebruikt. Is dat niet cool?)

Na het plukken krijgt zwarte thee de volgende behandeling (bron: wikipedia)

• verleppen - de thee wordt uitgespreid en krijgt een dag de tijd om te verleppen.
• rollen - de theebladeren worden gedurende een half uur gerold tussen twee horizontaal draaiende vlakken. Hierbij komen stoffen vrij die voor het oxideren nodig zijn.
• oxideren - in een koele geventileerde ruimte absorberen de theeblaadjes zuurstof. Dit duurt een aantal uren.
• verhitten - de thee wordt verhit tot 80 - 90 °C. De oxidatie stopt en de thee wordt ook ontsmet. Hierna is de thee zwart geworden.
• drogen - na het verhitten wordt de thee volledig gedroogd.
• sorteren - de blaadjes worden gesorteerd op grootte met behulp van verschillende zeven. De betere theesoorten bestaan uit grotere blaadjes. Intheezakjes worden vaker theekruimels verwerkt dan in losse thee.
• mengen en verpakken - de thee die in de winkel wordt gekocht, is eerst door de handen van theepakkers gegaan, die gespecialiseerde theeproevers in dienst hebben. Bij de theepakkers worden demelanges samengesteld. De belangrijkste reden daarvan is om tot een constante kwaliteit te komen, elk jaar opnieuw. Een melange kan uit vele tientallen soorten bestaan, die samen in een silo tot rust komen om op elkaar te kunnen inwerken.

Groene thee krijg je als je de blaadjes direct na het plukken stoomt zodat de enzymen inactief worden en oxidatie uitblijft.

Witte thee krijg je als je de blaadjes meteen na het plukken droogt.